Sveitt hjólahýsarokk, beint frá suðurríkjunum !

Miðvikudaginn 27 apríl fór ég á tvenna tónleika. Annars vegar var það klassík í Salnum í Kópavogi þar sem Helgi Heiðar spilaði fagra tóna á píanó í tilefni þess að hann er að útskrifast. Seinna um kvöldið var svo kíkt á Grandrokk þar sem trukkarokkararnir í Alabama Thunderpussy gáfu manni grúvið beint í æð, ekki verra þar sem próf eru nú á næsta leiti. Smá bið var nú eftir þessu samt, Brain Police byrjuðu ekki að hita upp fyrr en um 11 leytið, ekki 10 eins og dagskrá gaf til kynna. Fannst nýji gítarleikarinn þeirri ekki alveg vera passa útlitslega séð í bandíð. Ekkert sítt hár, ekkert skegg og engin bumba. Hann gat samt alveg spilað og örugglega ekki lengi að bíða áður en hann fer að hefja söfnun á líkamshárum. Einnig hafði ég gaman af trommusólóni hjá Brain Police eftir áskorun frá öðrum gítarleikara Thunderpussy. Suðurríkjamennirnir drifu sig svo beint á sviðið eftir Brain Police og hófu að rokka. Grúvið og krafturinn var alls ráðandi og stóðu liðsmenn sig flest allir mjög vel við að skila svitarokkinu, helst að bassaleiknum hafi aðeins verið ávant. Gítarleikarnar komu á köflum með ansi skemmtilegar gítarharmóníur í anda Thin Lizzy og eitt laganna sem þeir tóku af sinni nýjustu plötu,Three Stars af Fulton Hill, hljómaði skemmtilega eins og Lynyrd Skynyrd á sterum. Söngvarinn var alveg sér kafli út fyrir sig, sjaldan litið jafn ófrýnilegan mann augum. Hann gæti eflaust fengið fasta vinnu við það leika varúlf í kvikmyndum. En hann skilaði sínu mjög vel og skipti áreynslulaust úr melódískri viskírödd yfir í kraftmikið úlfaöskur eftir þörfum. Ég var alla vega mjög sáttur við mitt, fínir tónleikar og komu manni í góðan gír fyrir próflesturinn. Hjá barnum hékk skilti sem á stóð "Please buy stuff, band is poor", því kom nú ekki annað til greina en að styrkja drengina og verslaður var einn bolur og einn diskur á þúsund kall stykkið hvort.

Hljómsveitin Alabama Thunderpussy er stofnuð árið 1996, en þó ekki í Alabama, af trommaranum Bryan Cox og gítarleikarnum Erik Larson. Þeirra fyrsta plata kemur út á árinu 1998 og heitir Rise Again. Henni fylgu þeir eftir með River City Revival árið 1999 og um sumarið túrað um Evrópu með hinni fínu þungarokkssveit High On Fire. Ýmsar mannabreytingar hafa verið hjá þeim en núverandi sólógítarleikar, Ryan Lake, og bassaleikari, John Peters, gengu til liðs við bandið árið 2000. Ný vídd fékkst þá í bandið og Thin Lizzy gítarharmóníurnar farnar að koma til sögunar. Ferskir með nýjan mannskap gefa þeir svo út diskana Constellation árið 2000 og Staring at the Divine árið 2001, með einkar smekklegan nakinn engil á plötuumslaginu, áður en upprunalegur söngvari sveitarinnar, Johnny Throckmorton, ákveður að yfirgefa hana. Þeir fá þó fljótlega úlfmanninn John Weils til að þjena raddböndin í staðinn, og voru þar örugglega komnir með betri söngvara af eitthvað er. Í fyrra gáfu þeir svo út plötuna Fulton Hill og var henni fylgt eftir með miklum túr sem endaði hér á klakanum okkar.